Nature Quotes Marathi : निसर्गाच्या सौंदर्याशी कशाचीही तुलना होत नाही, कारण निसर्गाबद्दलचे हे प्रसिद्ध कोट (Famous Nature Quotes in Marathi) सहमत आहेत. वसंत ऋतूच्या आशादायक नवीन बहर आणि शरद ऋतूतील रंगांच्या उत्कृष्ट श्रेणीपासून हिवाळ्यातील जादू आणि उन्हाळ्याच्या उर्जेपर्यंत, प्रत्येक ऋतूमध्ये विविध प्रकारचे नैसर्गिक सौंदर्य एक्सप्लोर करण्यासाठी आणि प्रशंसा करण्यासाठी भरपूर असते. विविध प्रकारचे निसर्ग कोट्स जाणून घ्या (Nature quotes in marathi).

मराठीतील सर्वोत्तम निसर्ग कोट्स. | Nature Caption In Marathi.

निसर्ग, काहीही परिपूर्ण नाही आणि सर्वकाही परिपूर्ण आहे. झाडे विचित्र पद्धतीने वाकलेली असू शकतात, आणि तरीही ती सुंदर आहेत.

स्वर्ग आपल्या पायाखाली तसेच आपल्या डोक्यावर आहे.

मी देवावर विश्वास ठेवतो, फक्त मी त्याचे शब्दलेखन निसर्ग करतो. –

जर तुम्ही निसर्गावर प्रेम केलंत, तर निसर्ग तुमच्यावर प्रेम करेल..

निसर्गाची गती अंगीकारणे. …

“निसर्ग हा सर्व खऱ्या ज्ञानाचा स्रोत आहे.” -…

“निसर्गात फेरफटका मारल्याने आत्मा घरी परत जातो.”

“फक्त एक गुरु निवडा – निसर्ग.” -…

“निसर्गाशी एकरूप होऊन जगणे हे जीवनाचे ध्येय आहे.” -…

जीवनात वेळ आणि निसर्ग सर्वात कडक शिक्षक आहेत हे आधी परीक्षा घेतात आणि मग धडा शिकवताय..

आत्मविश्वास, इच्छाशक्ती व दृढ निश्चय या त्रिवेणी संगमाने जीवनाचा झरा जलद वाहत जातो.

झाडांमध्ये खर्च केलेला वेळ कधीच वाया जात नाही.

जेथे जेथे मी पाहतो तेथे मज गुरू दिसतो, निसर्ग असते शाळा अन मी विद्यार्थी असतो. 

कसे उगवायचे हे निसर्ग बघेल, कसे जगवायचे ते आपल्याला पाहावे लागेल.

निसर्ग म्हणजे परमेश्वराचा विलक्षण आणि अदभूत चमत्कार अशा या निसर्गाचे वर्णन करणारे सुविचार.

निसर्ग माझा सखा, निसर्ग माझा सोबती, जिथे जिथे जाईन मी, तिथे हा माझा सांगाती

विश्रांती म्हणजे आळशीपणा नाही आणि उन्हाळ्याच्या दिवसात कधी कधी झाडांखाली गवतावर झोपणे, पाण्याची कुरकुर ऐकणे किंवा ढगांना आकाशात तरंगताना पाहणे हे वेळेचा अपव्यय नाही

कधी कधी आपल्याला आपली खरी दिशा तेव्हाच सापडते जेव्हा आपण बदलाचा वारा आपल्याला घेऊन जातो.”

झाडांची पाने गळून पडेपर्यंत झाडांवर प्रेम करा, नंतर पुढच्या वर्षी पुन्हा प्रयत्न करण्यास प्रोत्साहित करा.

निसर्ग हे भेट देण्याचे ठिकाण नाही. ते घर आहे.”

चांगली नदी हे गाण्यात निसर्गाचे जीवन कार्य आहे.”

मी माणसावर कमी नाही तर निसर्गावर जास्त प्रेम करतो.

“वसंत ऋतूमध्ये, दिवसाच्या शेवटी, तुम्हाला घाणीसारखा वास आला पाहिजे.”

मला वाटते की जमीन असणे आणि ती उध्वस्त न करणे ही सर्वात सुंदर कला आहे जी कोणालाही हवी असते.”

निसर्ग हे आंतरिक शांतीचे सर्वात शुद्ध द्वार आहे.

मी जी समृद्धी प्राप्त केली आहे ती माझ्या प्रेरणेचा स्रोत निसर्गाकडून येते.

निसर्गाशी एकरूप होऊन जगणे हेच जीवनाचे ध्येय आहे.”

निसर्गात, काहीही परिपूर्ण नाही आणि सर्वकाही परिपूर्ण आहे. झाडे विचित्र पद्धतीने वाकलेली असू शकतात आणि ती अजूनही सुंदर आहेत

पृथ्वीवर स्वर्ग नाही पण निसर्गाच्या स्वरूपात त्याचे काही तुकडे आहेत.

निसर्ग अगदी मातृत्वाने झाड जंगले जागवते, त्यावर विश्वास ठेवून तर नवीन रोपटे उगवते.

जगात तुम्ही जे इतरांना देता तेच तुम्हाला मिळते, निसर्ग ही अशी व्यवस्था आहे,

निसर्ग नेहमी आत्म्याचे रंग परिधान करतो

जी फक्त देते, बदल्यात काहीही घेत नाही.

निसर्गाची काळजी घ्या निसर्ग तुमची दामदुपटीने काळजी घेईल.

मानवाने निसर्गावर अतिक्रमण केलं तर, कधी ना कधी मानवाला याचा मोबदला स्वतःचे  नुकसान करून द्यावाच लागेल.

पानगळ होऊनही जेव्हा नवी पालवी फुटते, निसर्गाची ही न्यारी किमया पाहून मनाची मरगळ दूर होते.

बर्फाची चादर झाकलेले आपले पर्वत सौंदर्याला चार चाँद लावतात.

नको नको मानवा नको करून रे निसर्गाचा घात, तुझे आणि त्याचे असे अतूट नाते घे हातात हात.

आपला सर्वात चांगला मित्र निसर्ग आहे. त्याच्याशी मैत्री करायची असेल तर झाडे लावा आणि त्यांची काळजी घ्या.

जगातील सौंदर्याकडे पाहणे, ही मनाच्या शुद्धीची पहिली पायरी आहे.

आज पाणी पाजले तर उद्या नक्कीच फळ मिळेल असे निसर्गाचे नाते आहे जिथे तुमची फसवणूक होणार नाही.

जग दिसते तसे नाही

निसर्गाच्या सात रंगांनीच जग फुलते.

जमवणं सोपं असतं आणि जपणं अवघड, मग ती नाती असो, निसर्ग अथवा माणसं

निसर्गासारखा नाही रे सोयरा गुरू सखा बंधू मायबाप, त्याच्या कुशीमध्ये सारे व्यापताप मिटती आपोआप

निसर्गाची निर्मिती अतिशय अचूक असते, म्हणूनच आजपर्यंत त्यामध्ये कोणताही बदल करावा लागलेला नाही. 

कधी निसर्ग निराळा, ऋतूंचा हा खेळ सारा, कधी उन कधी पाऊस, कधी सोसाट्याचा वारा

निसर्ग ही परमेश्वराने माणसाला विनामुल्य दिलेली एक सुंदर देणगी आहे. माणूस हा देखील याच निसर्गाचा एक अविभाज्य भाग आहे. निसर्ग पृथ्वी, आप, अग्नी, वायु आणि आकाश या पाच तत्त्वांनी बनवलेला आहे. मानवी देहदेखील या पंचतत्त्वातूनच तयार झालेला आहे. म्हणूनच माणसाचे  जीवन निसर्गावर अवलंबून आहे. माणूस या निसर्गात जन्माला येतो, जीवन जगतो आणि याच निसर्गात विलिन होतो. म्हणूनच या निसर्गाची  काळजी घेणं आणि निसर्गाचं संवर्धन करणं हे माणसाचं पहिलं कर्तव्य असायला हवं. निसर्गाकडून माणसाला अनेक गोष्टी शिकता येतात. जगण्यासाठी आवश्यक असलेले अन्न, पाणी, निवारा, शुद्ध हवा औषधी वनस्पती सारं काही या निसर्गाकडूनच मिळतात. अशा विस्मयकारक आणि अद्भूत निसर्गाचं वर्णन करावं तितकं थोडं आहे.  

निसर्गावर आधारित सुविचार ज्यांच्यामुळे मिळते जगण्याची प्रेरणा.

जीवनात वेळ आणि निसर्ग सर्वात कडक शिक्षक आहेत, ते आधी परिक्षा घेतात मग धडा शिकवतात. 

आत्मविश्वास, इच्छाशक्ती व दृढ निश्चय या त्रिवेणी संगमाने जीवनाचा झरा जलद वाहत जातो.

शेतामध्ये बी पेरले नाही तर निसर्ग ती जमीन गवताने भरून टाकतो, त्याचप्रमाणे आपण डोक्यात सकारात्मक विचार भरले नाही तर नकारात्मक विचार आपली जागा बनवतात. 

जे पेराल तेच उगवेल.

निसर्गाच्या सान्निध्यात गेल्यावर मनात आध्यात्मिक विचार येतात ज्यांच्यामुळे मिळते जगण्याची प्रेरणा.

निसर्गातील प्रत्येक घटकामध्ये एक आश्चर्य दडलेलं आहे.

घ्यास घ्यावा फुलांचा, रंग गंधही प्यावे, नकळत त्यांच्यामधले फुल होऊन जावे

एकदा निसर्गाच्या सानिध्यात सहज फिरून आलो दुःखाचे क्षण सारे विसरूनिया गेलो 

या अद्भूत सुंदर निसर्गाच्या, कणकणात बेंधुंद होऊन जावे, गंध त्याचे हे आगळे वेगळे, प्रत्येक श्वासात भरून घ्यावे 

एकीकडे आपण निसर्गात हरवण्याची स्वप्न पाहतो, तर एकीकडे  स्वतः निसर्ग हरवत चालला आहे 

निसर्गाच्या अंतर्गत जी न दिसणारी व्यवस्था असते तिला पर्यावरण असं म्हणतात. यासाठीच जागतिक पर्यावरण दिनानिमित्त घोषवाक्य

Nature Poem in Marathi | निसर्गावर रचलेल्या कविता 

माणसावर निसर्गाचे उपकार इतके आहेत की, जन्मोजन्मी तो निसर्गाचं  देणं लागतो. यासाठीच माणसाने निसर्गावर रचलेल्या या कृतज्ञतापर कविता 

हिरवे हिरवेगार गालिचे, हरित तृणाच्या मखमालीचे

त्या सुंदर मखमालीवरती, फुलराणी ती खेळत होती

गोड निळ्या वातावरणात, अव्याज मने होती डोलत

प्रणयचंचला त्या भ्रुलीला, अवगत नव्हत्या  कुमारिकेला

आईच्या मांडीवर बसुनी, झोके घ्यावे गाणी गावी

याहुनि ठावे काय तियेला, साध्या भोळ्या फुलराणीला

पुरा विनोदी संध्यावात, डोलेडोलवी हिरवे शेत

तोच एकदा हासत आला, चुंबून म्हणे फुलराणीला

छानी माझी सोनुकली ती, कुणाकडे ग पाहत होती

कोण बरे त्या संध्येतून, हळुच पाहते डोकावून

तो रविकर का गोजिरवाणा, आवडला अमुच्या राणींना

लाजलाजली या वचनांनी, साधी भोळी ती फुलराणी 

श्रावममासी हर्स मानसी, हिरवळ दाटे चोहीकडे

क्षणात येते सरसर शिरवे, क्षणात फिरूनी उन पडे 

वरती बघता इंद्रधनुचा, गोफ दुहेरी विणलासे

मंगल तोरण काय बांधले, नभोमंडपी कुणी भासे

झालासा सुर्यास्त वाटतो, सांज अहाहा तो उघडे

तरू शिखरांवर, उंच घरांवर पिवळे पिवळे उन पडे

उठती वरती जलदांवरती, अनंत संध्या राग पहा

पूर्ण नभांवर हाय रेखिले, सुंदतेचे रूप महा

बलाक माला उडता भासे, कल्प सुमनची मालाची ते

उतरूनि येती अवनीवरती, ग्राहगोलाची कि एकमते

सुंदर परडी घेऊनि हाती, पुरोपकंठी शद्धमती

सुंदर बाला त्या फुल माला, रम्य फुले पत्री खुडती

सुवर्ण चंपक फुलाला विपिनी, रम्य केवडा दरवळला

पारिजातही बघता, भामारोष मनीचा मावळला

फडफड करूनी थकले,अपुले पंख पाखरे सावरती

सुंदर हरणी हरिव्या कुरणी, निजबाळांसह बागडती

खिल्लारे हि चरती राणी, गोपही गाणी गात फिरे

मंजुळ पाव गात त्याचा, श्रावण महिना एक सुरे

देव दर्शन निघती ललना, हर्ष माइ ना ह्रदयात

वदनी त्यांच्या वाचून घ्यावे, श्रावण महिन्याचे गीत 

ह्या नभाने ह्या भुईला दान द्यावे 

आणि ह्या मातीतुनी चैतन्य गावे

कोणती पुण्ये अशी येती फळाला 

जोंधळ्याला चांदणे लखडून जावे

ह्या नभाने ह्या भुईला दान द्यावे

आणि माझ्या पापणीा पूर यावे

पाहता ऋतुगंध कांती सांडलेली

पाखरांशी खेळ मी मांडून गावे

गुंतलेले प्राण ह्या रानात माझे

फाटकी ही झोपडी काळीज माझे

मी असा आनंदुनी बेहोश होता

शब्दगंधे, तू मला बहुत घ्यावे 

नभं उतरू आलं, चिंब थरथर वलं

अंग झिम्माड झालं, हिरव्या बहरात

अशा वलंस राती, गळा शपथा येती

साता जल्मांची प्रीती, सरंल दिनरात

वल्या पान्यात पारा, एक गगन धरा

तसा तुझा उबारा, सोडून रीतभात

नगं लागंट बोलू, उभं आभाळ झेलू

गाठ बांधला शालू, तुझ्याच पदरा 

आनंदी आनंद गडे, इकडे तिकडे चोहिकडे

वरती खाली मोद भरे , वायूसंगे मोद फिरे

नभांत भरला, दिशांत फिरला, जगांत उरला

मोद विहरतो चोहिकडे

सूर्यकिरण सोनेरी हे , कौमुदि ही हसते आहे

खुलली संधया प्रेमाने , आनंदे गाते गाणे

मेघ रंगले, चित्त दंगले, गान सफुरले

इकडे, तिकडे, चोहिकडे

नीलनभी नक्षत्र कसे , डोकावुिन हे पाहतसे

कुणास बघते? मोदाला; मोद भेटला का त्याला

तयामधे तो, सदैव वसतो, सुखे विहरतो

इकडे, तिकडे, चोहिकडे

वाहति निर्झर मंदगती , डोलित लतिका वृक्षतती

पकी मनोहर कूजित रे , कोणाला गातात बरे 

कमल विकसले, भ्रमर गुंगले, डोलत वदले

इकडे, तिकडे, चोहिकडे

स्वार्थाच्या बाजारात, किती पामरे रडतात

त्यांना मोद कसा मिळतो , सोडुिन स्वार्था तो जातो

द्वेष संपला, मत्सर गेला, आता उरला

इकडे, तिकडे, चोहिकडे 

या गाण्यातून व्यक्त होणाऱ्या निसर्गाचा आनंदोत्सव साजरा करणं म्हणजे जागतिक वसुंधरा दिन साजरा करणं 

निसर्ग म्हणजे परमेश्वराचा विलक्षण आणि अदभूत चमत्कार अशा या निसर्गाचे वर्णन करणारे सुविचार.

पर्यावरण हाच नारायण.

पृथ्वी फुलांनी हसते.

मी देवावर विश्वास ठेवतो, मी फक्त त्याला निसर्ग असं  म्हणतो.

केवळ एकच गुरू निवडा तो म्हणजे निसर्ग 

सर्व पूर्ण होत नाही तोपर्यंत निसर्ग घाई करत नाही 

निसर्ग हे पर्यटन स्थळ नसून ते आपलं घर आहे. 

वरूणराजाच्या स्पर्शाने, वसुंधरा चिंब चिंब न्हाली, जणू हिरवा शालु नेसून, शृंगार नववधूचा ल्याली

चराचरातील कणाकणामध्ये अगाध लीला तुझी पाहतो, दिव्य तुझ्या त्या दृश्य रूपाला निसर्ग ऐसे नाव लावतो

माणसं कृत्रिम आणि निसर्ग अप्रतिम दिसायला लागला की समजायचं पाऊस सुरू झालाय

आवडतो मज अफाट सागर, अथांग पाणी निळे, निळ्या जांभळ्या जळात केशर सायंकाळी मिळे

निसर्ग रंगात रंगुया, सरगम सुर हे आपण छेडूया, निसर्ग रंगात आपण सारे रंगुया

श्रावणसरी प्रभात काळी मेघ दाटती अंबरी, तांबूस पिवळ्या किरणामधुनी रिमझिम रिमझिम बरसते सरी

आभाळानं द्यावे पाणी, धरतीनं गावी गाणी, धरतीनं जागा द्यावी झाडांची आई व्हावी

निसर्ग माझा सखा, निसर्ग माझा सोबती, जिथे जिथे जाईन मी, तिथे हा माझा सांगाती

निळ्या तांबड्या छटा नभाच्या पांघरूी आभाळ हसते, त्याच क्षणी या धरतीवरती दिवस रात्रीचे मिलन होते

माणसं कृत्रिम आणि निसर्ग अप्रतिम दिसायला लागला की समजायचं पाऊस सुरू झालाय

निसर्गासोबत टाकलेल्या प्रत्येक पावलागणिक अपेक्षेपेक्षा जास्तच मिळत जाते

आवडतो मज अफाट सागर, अथांग पाणी निळे, निळ्या जांभळ्या जळात केशर सायंकाळी मिळे.

निळ्या तांबड्या छटा नभाच्या पांघरूी आभाळ हसते, त्याच क्षणी या धरतीवरती दिवस रात्रीचे मिलन होते.

माणसं युक्तिवाद करतात निसर्ग क्रिया करतो.

निसर्गात खोलवर पहा आणि मग तुम्हाला सर्वकाही चांगले समजेल.

निसर्गाच्या प्रत्येक वाटचालीत, एखाद्याला तो शोधतो त्यापेक्षा कितीतरी जास्त प्राप्त करतो.

जे ऐकतात त्यांच्यासाठी पृथ्वीवर संगीत आहे.

निसर्गाची गती स्वीकारा: तिचे रहस्य संयम आहे

निसर्ग नेहमी आत्म्याचे रंग परिधान करतो.

पृथ्वीची कविता कधीच मरत नाही.

निसर्गाचा अभ्यास करा, निसर्गावर प्रेम करा, निसर्गाच्या सानिध्यात रहा. ते तुम्हाला कधीही अपयशी ठरणार नाही.

विश्वात जाण्याचा सर्वात स्पष्ट मार्ग वन वाळवंटातून आहे.

निसर्ग घाई करत नाही, तरीही सर्व काही साध्य होते.

निसर्ग हे भेट देण्याचे ठिकाण नाही. ते घर आहे.

Trending Quotes

Good Morning Quotes in Marathi | Sad Quotes in Marathi | Love Quotes in Marathi | Marathi Love Quotes For Wife | Good Night Quotes in Marathi

Trending Festive Blogs

Valentine Day Wishes in Marathi | Shiv Jayanti Wishes in Marathi